از لـات هـای کـوچـه ، بَـرَم حـرف می زنـنـد

عـمـه ،،، ز پـاره ی جـگـرم حـرف می زنـنـد

سنگی بـه دست بـچه و پیر و جوانشان

گـویـا کـه از سـر پـدرم حـرف می زنـنـد

وقتی که زجر چکمه ی خود می کند تمیز

مـَردم ز درد ایـن کـمـرم ، حـرف می زنـنـد

هـم می زنـنـد بـر تـن مـن، کـعـب نـیـزه هـم

از زخـم هـای بـال و پـرم حــرف می زنـنـد

قَـدّم بـه ارتـفـاع لـگـدهـا نـمی رســـیـد ….

از ضـربه ای که زد بـه سرم حـرف می زنـنـد

از دامـنـی کـه ظـهـر عـطـش گـُر گـرفـت و از

بـی حـرمـتـی بـه اهـل حـرم حـرف می زنـنـد

نُـقـل مـجـالـس اسـت هـمـیـن واژه ی “کنیز”

ایـن جـا ز واژه ی “بـخـَرَم” حـرف می زنـنـد !!!

ازت بپرسم راستی یه چیزی

بـگو بابایی ، چـیـه کـنیـزی ؟!